Zwrot nadpłaconej składki zdrowotnej za 2022 rok należy wykazać jako przychód albo doliczyć do dochodu.
Z publikowanych ostatnio informacji wynika, że Ministerstwo Finansów potwierdziło, iż
w związku z dokonywaniem przez ZUS zwrotu nadpłaconych składek zdrowotnych za rok 2022 – przedsiębiorcy opodatkowani liniowo bądź ryczałtem, będą obowiązani do rozpoznania
z tego tytułu przychodów lub do skorygowania kosztów bądź wysokości dokonanego odliczenia.
Przypomnijmy, że w związku z wprowadzonymi w ramach tzw. Polskiego Ładu zmianami w przepisach o podatku dochodowym, począwszy od 2022 r. nie ma już możliwości odliczania zapłaconych składek zdrowotnych od podatku. Natomiast w ramach nowelizacji, które miały miejsce w połowie roku 2022, podatnicy rozliczający się podatkiem liniowym uzyskali prawo do odliczania zapłaconych składek zdrowotnych od dochodu, bądź ujmowania ich w kosztach uzyskania przychodu – maksymalnie do wartości 8700 zł w skali roku (2022). Natomiast przedsiębiorcy opodatkowani ryczałtem, mogli odliczać od przychodów 50% wartości zapłaconych składek.
W konsekwencji powyższego oraz z uwagi na fakt, że część przedsiębiorców nadpłaciła składki za rok 2022, pojawiły się wątpliwości czy nadpłaty te należy opodatkować.
Ministerstwo Finansów owe wątpliwości już rozwiało – podatnicy opodatkowani liniowo, którzy zaliczali zapłacone składki do kosztów podatkowych, mają obowiązek zmniejszenia wartości kosztów podatkowych – co ważne jeszcze za rok 2022.
Natomiast jeżeli podatnicy opodatkowani liniowo dokonywali odliczenia składek zdrowotnych od dochodu – są oni obowiązani do odpowiedniego doliczenia do dochodu zwróconej im wartości.
Przy czym co ważne – obowiązek korekty kosztów/doliczenia do dochodu, dotyczy tylko tej części nadpłaty, która mieści się we wspomnianym limicie 8700 zł, do której podatnik ujmował w kosztach/odliczał od dochodu zapłacone składki zdrowotne.
Natomiast podatnicy opodatkowani ryczałtem, analogicznie zobowiązani są do zwiększenia wartości przychodów o wysokość otrzymanego zwrotu.
Ulga na działalność badawczo-rozwojową – co z wynagrodzeniami pracowników w części urlopów, chorobowego itp.?
Sporą popularnością cieszy się w ostatnich latach ulga na działalność badawczo-rozwojową. Mogą z niej skorzystać podatnicy podejmujący działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Upraszczając, ulga polega na możliwości zwielokrotnienia wartości rozpoznawanych kosztów uzyskania przychodu. Jednym z największych benefitów okazują się wynagrodzenia pracowników wraz z pochodnymi, bowiem wartości te (tj. wynagrodzenia wraz z pochodnymi) w części w jakiej Ci pracownicy poświęcają swój czas na prowadzenie działalności B+R, podlegają odliczeniu od dochodu w wysokości 200% poniesionych z tego tytułu kosztów.
O ile możliwość odliczania wartości wynagrodzeń, premii, dodatków itp. za czas obecności w pracy nie budzą większych wątpliwości, o tyle podatnicy często toczą spory z organami podatkowymi, w zakresie możliwości ujęcia w kosztach kwalifikowanych (tj. odliczanych
w ramach ulgi) pensji pracownika w proporcji, w jakiej poświęca on swój czas na działania badawczo-rozwojowe, ale za czas nieobecności pracownika w pracy, np. z powodu urlopu bądź choroby.
Przeciwnego zdania są sądy administracyjne, które z reguły potwierdzają stanowisko podatników, że wynagrodzenia za czas urlopów, choroby itp. również należy uznawać za koszty kwalifikowane, w części w jakiej pracownicy Ci wykonują prace o charakterze badawczo-rozwojowym.
Zatem jak widać, chcąc skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, warto przede wszystkim zabezpieczyć się interpretacją indywidualną. W razie ewentualnego negatywnego, nawet częściowo, stanowiska Dyrektora KIS, pozycja podatnika przed sądem nie jest stracona.
Zmiana limitu do zastosowania 8,5% stawki ryczałtu dla małżonków uzyskujących przychody z najmu prywatnego.
W ramach ostatnich zmian w przepisach (niejako przy okazji dokonanych zmian w ustawie o podatku od towarów i usług) zwiększono limit dla małżonków uzyskujących przychody
z najmu prywatnego do stosowania ryczałtowej stawki 8,5%.
Przypomnijmy, że co do zasady, podatnicy uzyskujący ww. przychody, opodatkowują je stawką 8,5% do wysokości przychodu 100.000 zł i stawką 12,5% powyżej tej kwoty. Wskazany limit był wspólnie ustalany dla obojga małżonków. Obecnie, zgodnie z wprowadzonymi zmianami, zniesiony został łączny limit progu przychodów dla małżonków w wysokości 100.000 zł. Jeżeli małżonkowie zdecydują się na odrębne opodatkowanie przychodów z najmu – każdy z nich będzie miał prawo do „skorzystania z progu” 100.000 zł. Natomiast jeżeli złożą oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodów przez jedno z nich – limit wyniesie 200.000 zł.
Artykuł napisany przez:
Dariusz Zygmuntowski
Doradca podatkowy. Wieloletni wykładowca prawa podatkowego. Prowadził gościnne wykłady dla Studenckiego Koła Naukowego Prawa Podatkowego przy Katedrze Prawa Finansów Publicznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Autor publikacji prasowych z zakresu opodatkowania świadczeń pozapłacowych w miesięczniku dla kadrowych i kadry menadżerskiej “Benefit”. Doświadczenie zdobywał między innymi na stanowisku eksperta w Biurze Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu. Obecnie prowadzi własną Kancelarię Doradztwa Podatkowego.
