Koszty materiałów do wytworzenia prototypu rozliczysz w ramach ulgi B+R.
Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażonym w interpretacji indywidualnej nr 0111-KDIB1-3.4010.872.2022.1.APO z dnia 19 grudnia 2022 r. koszty nabycia materiałów do wykonania prototypu nowego wyrobu stanowią koszty kwalifikowane rozliczane w ramach ulgi B+R.
Spółka będąca podmiotem specjalizującym się w działalności klasyfikowanej pod symbolem PKD 28.21.Z. jako produkcja pieców, palenisk i palników piecowych w ramach prac, które Jej zdaniem noszą charakter prac badawczo-rozwojowych ponosi koszty nabycia materiałów, w tym m.in. silników, przekładni, siłowników, łożysk, zaworów, blach, śrub itp.
Spółka będąca podmiotem specjalizującym się w działalności klasyfikowanej pod symbolem PKD 28.21.Z. jako produkcja pieców, palenisk i palników piecowych w ramach prac, które Jej zdaniem noszą charakter prac badawczo-rozwojowych ponosi koszty nabycia materiałów, w tym m.in. silników, przekładni, siłowników, łożysk, zaworów, blach, śrub itp.
Spółka uważa, że są to niezbędne materiały do wytworzenia prototypów produktów będących efektami prac działalności badawczo-rozwojowej.
W związku z tym Spółka zapytała organ podatkowy, czy koszty dotyczące materiałów wykorzystywanych do wykonania prototypu nowego wyrobu stanowią koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, a w konsekwencji czy można odliczyć od podstawy opodatkowania 100% kwoty kosztów ich nabycia?
Spółka argumentowała, że przepisy dot. ulgi B+R nie wykluczają z puli kosztów kwalifikowanych wydatków na materiały przewidziane do produkcji prototypów oraz, że bez jego wykonania niemożliwe byłoby zrealizowanie konkretnych projektów. Zachodzi więc bezpośredni związek pomiędzy wydatkami ponoszonymi na ww. materiały, a działalnością badawczo-rozwojową.
Co ważne, przedmiotowe prototypy (w przypadku ich sprawności) są uznawane za pełnoprawne produkty i sprzedawane są potencjalnym klientom.
Dyrektor KIS uznał, że stanowisko Spółki jest prawidłowe, a więc można uznać, że jest to kolejna ważna interpretacja indywidualna wskazująca na szerokie możliwości klasyfikowania wydatków do kosztów kwalifikowanych podlegających obliczeniu. Powyższe wskazuje na rozsądne podejście organów podatkowych, co do możliwości odliczania kosztów związanych z działalnością B+R.
Faktury z portalu społecznościowego mogą być podstawą do odliczenia wydatków poniesionych na usługi reklamowe, nawet gdy nie zawierają daty ich wystawienia.
Przedsiębiorca zamierzający wykupić reklamę na Facebooku, której wycena zależy od liczby akceptów oraz wyświetleń złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, zapytując organ podatkowy, czy może ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów przedmiotowe wydatki i zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów, jeśli na wystawionej przez portal fakturze nie widnieje data jej wystawienia.
Przedsiębiorca wskazywał, że koszty reklam są naliczane w okresie trwania kampanii i jest on nimi obciążany automatycznie przez portal co miesiąc. Wnioskodawca wskazał, że zdarza się również, iż Facebook dokonuje rozliczenia po wydaniu określonej kwoty (progu rozliczeniowego), do czego może dojść nawet kilkukrotnie w ciągu miesiąca. W obu przypadkach płatność jest pobierana z jego karty kredytowej. Co do zasady, faktura za usługi reklamowe jest wystawiana w ostatnim dniu miesiąca, czyli w dniu rozliczenia. Przedsiębiorca generuje ją samodzielnie z menedżera reklam w zakładce “Rozliczenia i metody płatności”. Wnioskujący wskazał, że wzór takiej faktury nie pozwala wpisać daty jej wystawienia. Elementami wzoru faktury są tylko data i metoda płatności oraz identyfikator umożliwiający sprawdzenie, za co została naliczona opłata.
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przedsiębiorca stanął na stanowisku, że udokumentowane w ten sposób wydatki reklamowe może zaliczyć do kosztów podatkowych. Argumentował, że mają one związek z uzyskiwanymi przychodami, a faktura, którą wygenerował na portalu społecznościowym, jest tego potwierdzeniem. Wnioskodawca podnosił, że nie ma realnego wpływu na system księgowy Facebooka i nie posiada wiedzy, czy irlandzkie przepisy podatkowe wymagają od portalu, aby wskazywał datę wystawiania przez siebie faktur.
Innego zdania, w latach wcześniejszych, był Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo w wydanej na wniosek przedsiębiorcy interpretacji indywidualnej z dnia 8 lutego 2018 r. (sygn. 0114-KDIP3-1.4011. 451.2017.1.ES). odwołał się do par. 12 ust. 3 pkt 1 ówczesnego rozporządzenia z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (obecnie par. 11 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia z 23 grudnia 2019 r., Dz.U. poz. 2544). W świetle tego przepisu podstawą zapisów w PKPiR są m.in. faktury wystawiane zgodnie z odrębnymi przepisami. Dyrektor KIS stwierdził, że takim odrębnym przepisem jest art. 106e ustawy o VAT, który wymaga, aby faktura miała datę jej wystawienia.
Interpretację tę zmienił Szef KAS, wyjaśniając, że “brak wskazania daty wystawienia faktury nie pozbawia jej skutków prawnych na gruncie przepisów ustawy o VAT”. Nie ma więc przeszkód, aby faktura z Facebooka została ujęta w PKPiR i udokumentowała poniesione koszty. Tym samym Szef KAS uchylił interpretację Dyrektora KIS. Niewykluczone, że w najbliższym czasie będą zmieniane również inne negatywne rozstrzygnięcia w tej sprawie.
Wypłata zysków przez spółkę komandytową (spółkę przekształconą) wypracowanych przez spółkę jawną i opodatkowanych uprzednio przez Wspólników – nie będzie powodowała ponownego powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu PIT.
Tytułowy problem dotyczył podatnika, który wraz ze wspólnikiem prowadził działalność w formie spółki jawnej (która nie jest podatnikiem podatku CIT). W trakcie działalności wspólnicy w ramach prowadzonej spółki wypracowali zysk. W konsekwencji, każdy z nich był obowiązany do jego opodatkowania podatkiem PIT w części, która wynikała ze stosownej umowy. Istotnym jest, że wspólnicy nie dokonywali realnych wypłat całości wypracowanych przez Spółkę zysków.
Podatnik i jego wspólnik rozważają możliwość zmiany formy prawnej prowadzonej przez nich działalności ze spółki jawnej na spółkę komandytową. Z uwagi na przesłanki biznesowe częściowy zysk wypracowany w ramach spółki jawnej będzie wypłacony wspólnikom dopiero po przekształceniu w spółkę komandytową.
W związku z powyższym podatnik powziął wątpliwość, czy otrzymane po przekształceniu wypłaty z zysku wypracowanego przez Spółkę przed jej przekształceniem będą podlegały ponownemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych – jako wypłata z zysku spółki komandytowej („dywidenda”). Wobec powyższego wystąpił do organu podatkowego o wydanie interpretacji w niniejszej sprawie.
W jego ocenie, w sytuacji gdy zyski wypracowane przez Spółkę, które zostały opodatkowane przez wspólników jako dochody z prowadzonej działalności gospodarczej, zostaną im wypłacone dopiero po zmianie formy prawnej, nie będą podlegały powtórnemu opodatkowaniu podatkiem PIT.
Ze stanowiskiem Wnioskodawcy zgodził się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej nr 0112-KDIL2-2.4011.948.2022.1.AG z dnia 1 lutego 2023 r.
Reasumując, w ostatnich rozstrzygnięciach organy interpretacyjne podtrzymują stanowisko, iż zyski otrzymane po przekształceniu spółki jawnej w spółkę komandytową, które uprzednio zostały opodatkowane z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w ramach tej pierwszej, nie będą podlegały ponownemu opodatkowaniu – jako udział w zysku ze spółki komandytowej.
Artykuł napisany przez:
Dariusz Zygmuntowski
Doradca podatkowy. Wieloletni wykładowca prawa podatkowego. Prowadził gościnne wykłady dla Studenckiego Koła Naukowego Prawa Podatkowego przy Katedrze Prawa Finansów Publicznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Autor publikacji prasowych z zakresu opodatkowania świadczeń pozapłacowych w miesięczniku dla kadrowych i kadry menadżerskiej “Benefit”. Doświadczenie zdobywał między innymi na stanowisku eksperta w Biurze Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu. Obecnie prowadzi własną Kancelarię Doradztwa Podatkowego.