W dzisiejszym wpisie poruszymy zagadnienia związane z Zakładowym Funduszem Świadczeń Socjalnych, a mianowicie dowiesz się, kiedy tego typu świadczenia korzystają z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Zapoznasz się również z przykładową interpretacją ZUS w tym zakresie. Zapraszamy do czytania!
Świadczenia finansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych korzystają z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, tylko w sytuacji, gdy posiadają cechy działalności socjalnej, o których mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.
Zakres tej działalności został ujęty przez ustawodawcę mało precyzyjnie (brak definicji ustawowych), a obejmuje on m.in.:
- usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku (np. finansowania lub dofinansowania wypoczynku w formie kolonii, półkolonii, obozów, zimowisk, wycieczek, rajdów),
- działalności kulturalno-oświatowej (np. zakup biletów do kina, zorganizowanie koncertu muzycznego),
- działalności sportowo-rekreacyjnej (np. karty MultiSport, wynajem sali sportowej na określony czas),
- opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego,
- udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.
W interpretacji ZUS z dnia 11.08.2022 r. (DI/100000/43/672/2022) znajdziemy informację: „Dla zwolnienia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne przyznawanych świadczeń należy mieć na uwadze generalną zasadę, wynikającą z art. 8 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, w myśl której przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Powyższe oznacza wykluczenie możliwości przyznawania wszystkim uprawnionym świadczeń socjalnych w jednakowej wysokości”.
Ten zapis oznacza, że wysokość świadczeń socjalnych, w postaci m.in. ulgowych usług, przyznawanych osobom do tego uprawnionym, nie jest jednolita. Uzależnia się ją od sytuacji życiowej, materialnej oraz rodzinnej, w jakiej ta osoba się znalazła.
„Kryteria socjalne wymienione w art. 8 ust. 1 ustawy z 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie pozostają względem siebie w koniunkcji, ani w alternatywie. Tezy takiej nie można wyprowadzić na podstawie treści językowej i wykładni systemowej przepisu. Jakkolwiek wydawałoby się, że najistotniejsza jest sytuacja materialna uprawnionego, to jednak ustawodawca wymienił ją na końcu, a jako pierwszą wskazał sytuację rodzinną życiową.
Za błędne należy natomiast uznać stanowisko apelującego, że każde świadczenie przyznawane pracownikowi winno uwzględniać jego sytuację życiową, rodzinną i materialną, co oznacza, że świadczenia w jednakowej wysokości winny otrzymywać tylko te osoby, które mają taką samą lub podobną sytuację życiową, rodzinną i materialną.
Organ rentowy wyraża bowiem niczym nieuzasadniony pogląd, że przyznanie każdego świadczenia socjalnego powinno być uzależnione od łącznego spełnienia przez pracownika trzech kryteriów. ( Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 22 czerwca 2018 r. III AUa 237/18).
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 923).
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 1949 ze zm.)
Krzysztof Stucke
Ekspert z dziedziny prawa pracy, ubezpieczeń społecznych oraz ochrony danych osobowych. Prawnik. Absolwent wydziału prawa w Europejskiej Wyższej Szkole Prawa i Administracji w Warszawie. Od ponad 20 lat specjalizuje się w zagadnieniach związanych z szeroko rozumianym obszarem prawa pracy ubezpieczeń społecznych, ochrony danych osobowych oraz mediacji sądowych. Prowadzi własną kancelarię prawa pracy, doradza i świadczy pomoc prawną. Wieloletni inspektor Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, gdzie przeprowadzał kontrole płatników w zakresie opłacania składek i rozliczania wypłaconych zasiłków. Posiada przygotowanie (uprawnienia) pedagogiczne. 2021- Laureat nagrody w akcji „Poprawmy prawo” organizowanej przez Prawo.pl/Lex Od 11/2019 mediator sądowy wpisany na listę stałych mediatorów przy Sądzie Okręgowym w Bielsku-Białej. Od 12/2019 biegły sądowy z zakresu prawa pracy i ochrony danych osobowych przy Sądzie Okręgowym w Bielsku-Białej. Jest ekspertem Infor S.A., autorem artykułów z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Szkolił m.in. dla firm: Lufthansa Global Business Services, Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Szpital Uniwersyteckiego w Krakowie, Boryszew HR Service, ZUS Opole, TVP O/Kraków, Politechnika Warszawska, Urząd Pracy we Wrocławiu, Volkswagen Poznań, Hotele Marriott., Browar Żywiec, Instytut Pamięci Narodowej, Departament Administarcyjny Ministerstwa Obrony Narodowej, Ministerstwo Finansów, Urząd Miasta Kraków , Wojskowe Zakłady Lotnicze Nr 1 S.A. Oddział w Dęblinie, Alior Bank Centrala, Muzeum Śląskie w Katowicach. Wykładowca: Akademii Ekonomiczno-Humanistycznej w Warszawie, Górnośląskiej Wyższej Szkoły Handlowej w Katowicach, Wyższej Szkoły „Humanitas” w Sosnowcu. Aktualnie realizuje szkolenia z obszaru prawa pracy, ochrony danych osobowych (RODO), prawa administracyjnego i cywilnego, ubezpieczeń społecznych, mediacji sądowych oraz obsługi programów: Płatnik, Symfonia Kadry i Płace. Przeprowadza audyty z zakresu ochrony danych osobowych (RODO). Pełni funkcję IODO w kilku podmiotach gospodarczych.
Zapraszamy do e-mailowego newslettera z cyklu “Wiedza i Praktyka w prawie pracy” – comiesięczne zmiany w postaci treści bezpośrednio na Twoją skrzynkę mailową! Zapisz się tutaj >>>
POLECANY: kadrowym, księgowym, biurom rachunkowym, właścicielom firm.
